"W życiu możesz wybrać"

Damian Ślusarczyk III Tge , Recenzja książki : ,, W życiu możesz wybierać’’ autorstwa Williama
Glassera

Książka nie jest typową książką fabularną ,która przychodzi nam na myśl, gdy mowa jest o
pisaniu recenzji. Nie ma w niej ani głównego bohatera, szeroko zakrojonej fabuły czy innych rzeczy
typowych dla książek fabularnych. Jest to książka o charakterze raczej psychologicznym czy
socjologicznym, nic dziwnego bo jej autor, William Glasser ( 11.05.1925-23.08.2013 ) był amerykańskim
psychiatrą, z ogromną wiedzą w tej dziedzinie, dzięki której napisał wiele książek na temat zdrowia
psychicznego, doskonalenia szkoły i nauczania, zdrowia publicznego oraz rodzinnego. Książka którą ja
zdecydowałem się przeczytać wcale nie odbiega od tematów powyżej, ponieważ, autor w niej skupia się
na czterech głównych typach stosunków międzyludzkich.
Należą do nich stosunki między żoną i mężem, rodzicem i dzieckiem, uczniem i nauczycielem oraz
pracownikiem i kierownikiem. Uważał bowiem, że w dzisiejszym świecie wymagają one znacznej
poprawy, wystarczy się rozejrzeć wkoło jak żyjemy, a każdy dostrzeże sens tej książki.
Mój egzemplarz pochodzi z 2001 roku, jest więc starszy ode mnie, a pierwsze wydanie pochodzi z roku
1998. Nie jest to właściwe moja książka, tylko mojej mamy, znalazłem ją w piwnicy w stercie starych,
zapomnianych książek.
,, W życiu możesz wybierać’’ tytuł ten jest bardzo adekwatny do zawartych w książce treści. Są w niej
opisane sytuacje obecne w naszym codziennym życiu, autor skupia się przede wszystkim na tym co
najbardziej ,, kuleje’’ w naszych ludzkich społecznościach. Są to przede wszystkim zachowania
samodestruktywne, brak wzajemnego szacunku, brak zrozumienia. Jak już wcześniej mówiłem, autor
kładzie nacisk na cztery rodzaje stosunków międzyludzkich, w poszczególnych rozdziałach przybliża
nam problematykę konkretnych zachowań. Podpowiada i wyraża swoją opinie jak żyć, jak powyższe
,,pary’’ powinny ze sobą rozmawiać, w jakich powinny żyć stosunkach, skąd ma wypływać ich wzajemny
szacunek. Język książki jest łatwy do zrozumienia i cały jej przekaz jest czytelny, nie ma w niej trudnych
naukowych sformułować ani suchych faktów, jest za to poparta badaniami naukowymi, o których autor
nadmienia w przedmowie. Badania te popierają tezę Williama Glassera o ulepszaniu stosunków
międzyludzkich i eliminowaniu zachowań samodestruktywnych.
Moja opinia jest oczywiście na TAK, ponieważ ta książka dotyczy każdego z nas, ponieważ każdy z nas
ma mamę lub tatę, nauczyciela, jest uczniem w szkole lub pracownikiem czy też kierownikiem, do
niektórych etapów jeszcze nie doszliśmy, jednak to tylko kwestia czasu. Czytając tę książkę, możemy
zweryfikować nasze życie pod każdym z tych rodzajów stosunków, dopasować je odpowiednio do siebie.
Często nachodziły mnie refleksje z mojego życia, jak ja mogę się przyrównać do sytuacji tam opisanych i
to może zrobić każdy z nas, dlatego zachęcam do przeczytania tej książki. Osobiście, pierwszy raz
czytałem książkę o takiej tematyce, i zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie, może to przez to że
znalazłem ją przez przypadek w piwnicy, a nie wypożyczyłem w bibliotece? Polecam ją każdemu, jej
tematyka jest uniwersalna i zawsze aktualna niezależnie od naszego wieku.